ငါ ပိုင်ဆိုင်ချင်တဲ့​ကမ္ဘာ

သက်ြပင်း​ချလိုက်ရမှာလား​
ငိုချင်း​ချလိုက်ရမှာလား​
ဇာတ်သိမ်း​ကို မ​ေကျညက်ခဲ့​ေတာ့​
ဘဝနဲ့​ကိုယ်နဲ့​
ဟာမိုနီ မြဖစ်​ေတာ့​ဘူး​ ၊​

“ဘာမှမ​ေပး​ခဲ့​ပဲနဲ့​
အကုန်လိုချင်လို့​ရမလား​”
စကား​တခွန်း​ဟာ
ရင်ကိုရိုက်ချိုး​လိုက်သလိုမျိုး​
ပိုး​စိုး​ပက်စက် အသဲ​ေတွဟက်တက်ကွဲခဲ့​ေပါ့​ ၊​


ငါကိုယ်တိုင်ထက်
ငါ့​ကို ပိုသိသူြကီး​ေရ
ငါတို့​ဘဝဟာ
​ေရွး​စရာလမ်း​မရှိခဲ့​ဘူး​ဆိုတာ
မင်း​သိရက်သား​နဲ့​
အခုများ​ေတာ့​
လ​ေရာင်​ေအာက်မှာ
တရား​ခံတ​ေယာက်လို
​ေြက​ေြကကွဲကွဲ၊​

အဆံုး​မသတ်လို့​ မြဖစ်ဘူး​
ငါ့​အတ္တနဲ့​ ငါ
စီး​ချင်း​ထိုး​ဘို့​ ြကိုး​ဝိုင်း​ထဲမှာ
ယံုြကည်တာ​ေတွစွန့်​လွှတ်လိုက်ဘို့​
တိုက်​ေဖာ်တိုက်ဖက်အ​ေပါင်း​တို့​ေရ
ြကိုက်သလိုသာစွဲချက်တင်ြကပါ​ေတာ့​
သမီး​သာ ငါ့​ရဲ့​ ကမ္ဘာြဖစ်တယ် ။

ရဲရင့်​သက်ဇွဲ

(ငါ့​ ကိုယ်နှင့်​ ငါ အစဉ်မ​ေြပ​ေသာ​ေန့​ရက်များ​သို့​)