“ငါ့​ သူရဲ​ေကာင်း​”

နှစ်ဆယ့်​ေြခာက်နှစ်တဲ့​လား​
အခန်း​ကျဉ်း​ေလး​ထဲမှာ
​ေန့​မှန်း​
ညမှန်း​ မသိရ
နီကျင့်​ကျင့်​ မီး​ေရာင်​ေလး​နဲ့​သာ
အ​ေဖါ်ြပု​ေနခဲ့​ရရှာသူ
ငါ့​ ရဲ့​ သူရဲ​ေကာင်း​ြကီး​ငဲ့​ ၊​

သင့်​ရင်ထဲက
​ေတာက်​ေလာင်​ေနတဲ့​မီး​
အမှန်တရား​နဲဏ္ဍ
ထိန်ထိန် ြငီး​ေနခဲ့​ေပါ့​။
သင့်​ကိုပိတ်​ေလှာင်ထား​တဲ့​
သံမဏိတံခါး​ထက်
အဆ ရာ ​ေထာင်
ခိုင်ခန့်​ လံုြခံု
ြဖိုဖျက်မရတဲ့​ အ​ေဆာက်အအံုအလား​
သင့်​ ယံုြကည်ချက်
စိတ်တံခါး​ကို
ဘယ်လို မိစ္ဆာဆိုး​တို့​မှ
ရိုက်ချိုး​ ​ေချဖျက်ဘို့​
မတတ်နိုင်ြက​ေပဘူး​၊​

ကတိစကား​ တခွန်း​နဲ့​
လက်မှတ် တချက်အထိုး​မှာ
သင် လွတ်​ေြမာက်မယ်ဆိုတာ
သင်သိသလို
ငါလဲ သိပါရဲ့​။
ဒါ​ေပမယ့်​
​ေသွး​ပျက်သူတို့​ ​ေလျှာက်တဲ့​လမ်း​
ခွပ်​ေဒါင်း​တို့​က ဘယ်​ေတာ့​မှ မလွမ်း​ဘူး​
သင့်​ ရဲ့​ယံုြကည်ချက်
ငါ ​ေလး​ြမတ်စွာ ဦး​ညွှတ်လျက်ပါ ၊​

“ရုပ် နာမ်
ခန္နာ နှစ်ပါး​
အိုး​စား​ကွဲသွား​သည့်​တိုင်​ေအာင်
တမလွန်မှာ
ငါ့​ အတွက်
ငရဲ မရှိ ။ နိဗ္ဗာန် မရှိ
လူထုလွတ်​ေြမာက်​ေရး​သာရှိတယ် ”ဆိုတဲ့​
သင့်​ရဲ့​ ြကံုး​ဝါး​သံြကား​မှာ
မာယာ တသိန်း​
အပလိန်း​ အနန္ဒ
ဗာလနံ စစ်လူမိုက်​ေတွဟာ
သင့်​ ရဲ့​စိတ်ဓာတ်​ေတွ​ေအာက်မှာ
​ေြကာက်ဒူး​ တုန်​ေနြက​ေပ​ေရာ့​မယ် ။

0 comments:

Post a Comment